Kalender
Laatste dag“Ungh, ungh” hoorde ik weer. En de fietser Hans zwoegde voort. De zweetdruppeltjes parelden van zijn gelaat. Wat een doorzettingsvermogen… Vanochtend (zondag 26 juni) vertrokken we voor ons gezamenlijke tochtje over de Col de Sapois. De eerste twee cols, Col de Grosse Pierre en de Col de la Haute de la Côte, kenden we al. De zon scheen fel en het werd daardoor veel warmer. Na Gérardmer links af naar de Col de Sapois. Ik had verteld dat er een kilometer met gemiddeld 10% in zat. Maar die was niet gelijkmatig en daardoor zaten er stukken in van 15 en zelfs bijna 20%. Ik zorgde ervoor dat ik met Raymond snel naar boven fietste. Dan hoefde ik dat gemopper achter mij niet aan te horen dat mijn deel zou zijn geworden. Boven aangekomen lieten ze dat toch nog fijntjes weten. Gelukkig volgde er een werkelijk schitterende afdaling tot het dorpje Vagney waar de laatste klim begint. En dat kon men ook wel waarderen.
|
“Ungh, unGH, UNGH”. Hans legt de laatste meters onder luid applaus af. Dat werd zijn deel voor deze enorme prestatie. Wat heb ik een bewondering gekregen voor alle fietsers zonder klimtalent die toch deze “puisten” weten te bedwingen en van geen opgeven willen weten. Chapeau. En nu was het over. Even afdalen naar La Bresse en zorgen dat we weer veilig in Nederland zouden aankomen. Één ding is zeker. Ik zal zorgen dat deze beklimming niet mijn laatste zal zijn. Wat is klimmen leuk... en zwaar… |
|