|
Door: Henk van Rooij
Foto's: Joop Floris
Zaterdag, 10 mei 2014
 Op woensdag 7 mei had ik me (zoals gebruikelijk voor een tocht met een pauze) via onze site aangemeld voor de mooie Markiezaatstocht die we op zaterdag 10 mei zouden gaan rijden. De weersvoorspelling was wel niet denderend maar dat mocht de pret niet drukken. Toerfietsen is een buitensport en als je in Nederland altijd op het weer moet letten dan kun je bijna nooit gaan fietsen. Donderdagmiddag kregen wij een mail van Govert waarin stond dat hij de organisatie over had genomen van Paul (Pol) omdat Paul ziek was. Als bijlage bij deze mail keurig een overzicht van de 29 leden die zich hadden aangemeld voor deze tocht met de groepsindeling. We zouden de tocht in twee groepen gaan rijden. De eerste groep was een combinatiegroep 31/33 bestaande uit 15 personen en groep twee was een combinatiegroep 27/29 bestaande uit 14 personen. Vrijdagmiddag kregen we weer een mail van Govert waarin hij vertelde dat hij met argusogen naar de weersvoorspelling zat te kijken en hij opperde een drietal mogelijkheden. Op de eerste plaats vertrekken bij De Deel om 8.00 uur en de tocht gaan rijden zoals gepland. Op de tweede plaats vertrekken bij De Deel om 8.00 uur en onderweg beslissen hoe verder.
 En optie drie was de tocht afblazen en verschuiven naar een andere nader te bepalen datum. Govert zou samen met de twee wegcaptains John van Kollenburg en Piet Kuijten vrijdagavond na 20.00 uur nog even overleg plegen en wij zouden dan daar nog informatie over ontvangen. Vrijdagavond rond 20.30 uur kregen we van Govert volgens afspraak een mail dat de “Raad van Wijzen” had beslist dat we om 8.00 uur bij de Deel zouden vertrekken, dan naar de geplande pauze in Schijf, en vervolgens via de gps-track weer terug naar Goirle zouden fietsen. De verwachting was dat we dan precies op tijd voor de ergste buien terug in Goirle zouden zijn. Ik heb ook nog even Facebook geraadpleegd naar wat andere leden allemaal te zeggen hadden, maar daar waren de meningen ook verdeeld en werd ik dus (zoals meestal het geval is) niet veel wijzer. |
|
 Toen ik op zaterdag 10 Mei om 6.30 uur naar buiten keek zag het er buiten donker en bewolkt uit. Het was niet de vraag of het zou gaan regenen maar hoe laat het zou gaan beginnen met regenen. Een paar uitspraken van mij zijn: “Toerfietsers zijn geen watjes” en “Er is maar één sport en de rest is een spelletje”. Ik wilde me dus niet laten kennen en begon met de gebruikelijke rituelen die ik doe voor ik aan een dergelijke tocht begin. Bij De Deel aangekomen zag ik dat er zich toch nog een aantal leden hadden afgemeld. De groep waar ik deel van uitmaakte (27/29) bestond uit twee dames en negen heren. Govert had er duidelijk zin in want (ik heb niet op mijn horloge gekeken) toen Govert zijn lijst had gecontroleerd en zag dat iedereen present was zijn we vertrokken, maar het was volgens mij nog geen 8.00 uur. Op dat moment was het droog maar toen we goed en wel voorbij Gilze waren vielen de eerste druppels al naar beneden en hebben we ook al vrij snel onze regenjasjes aangedaan. Het begon flink te regenen en sommige van ons vroegen zich dan ook af waar we eigenlijk mee bezig waren. Net voor Ulvenhout (we waren toen al goed nat) hebben we samen nog overleg gepleegd en toen besloten twee mensen om terug naar Goirle te rijden. Onze groep bestond toen nog uit twee dames en zeven heren. Het heeft eigenlijk constant geregend tot we in het plaatsje Schijf waren. De gebruikelijke pauzeplaats was wegens familieomstandigheden gesloten dus hebben we gezocht naar een andere locatie. Het gezegde is “Wie zoekt zal vinden” en we vonden dan ook een heel mooie kleine locatie in de buurt van Zundert. We zagen er uit als ketelboeners. Dit kun je met zo’n weer alleen maar voorkomen door constant op kop te rijden. Maar aangezien wij een sociale groep waren, en iedereen dus zijn verantwoording nam, zagen we er met z’n allen niet uit zoals ze dat dan zeggen. De vrouw van het café (waarschijnlijk de eigenaresse) vond dit helemaal niet erg. We lieten ons de koffie met iets lekkers erbij goed smaken. Je moet er toch wat voor doen om op gewicht te blijven.
Bij het vertrek in Zundert was het droog en is het zo tot Goirle gebleven. Wel hadden we achter Riel nog twee lekke banden maar ons motto is “Samen uit, samen thuis” en dus zijn we rond 12.45 uur met negen mensen in Goirle aangekomen. We hadden toen toch nog ruim 110 km gefietst.
Toen ik rond 14.30 uur aan tafel zat te eten (nadat mijn fiets en ik schoon waren) viel de regen echt met bakken uit de lucht en constateerde ik dus dat Govert gelijk had. Misschien dat voor die dag de dag de letters WTC de Hellen ook wel stonden voor Weer Trotserende Club de Hellen. Ik wil iedereen bedanken voor de leuke tocht die we samen gereden hebben.
|
