Wieler Toer Club De Hellen

Klokslag vijf uur ging de wekker om er zeker van te zijn dat we om kwart voor zes bij De Deel aanwezig konden zijn. Ondanks de onzekere voorspellingen waren er toch 11 leden die zich geroepen voelden om de 130 kilometer lange tocht te gaan rijden. Voor het vervoeren van de fietsen mochten we de bus van Peter Zoontjes lenen.

Om zes uur precies vertrokken we naar Duitsland waar we zo’n anderhalf uur later aan kwamen. We naderden de Duitse grens en we zagen het al: "Dat wordt vertrekken in de regenjas". Nadat we waren aangekomen op de parkeerplaats in Kornelimünster wisten we het helemaal zeker dat de regenjassen aan moesten. Ik had ook maar een paar schoenhoesjes aan gedaan om natte voeten te voorkomen. Eric van Iersel vroeg nog: "Heb jij nog geen natte voeten"? waarop ik gelukkig nee kon antwoorden. Gelukkig duurde dit niet lang, na een half uur klaarde het weer helemaal op, begon de zon te schijnen en hadden we dus prachtig weer. Dit is het weer wat we het liefste hebben en met dit weer komt het mooie landschap het beste tot zijn recht.

Al meteen in het begin van de rit kregen we een klim van 8 kilometer voor onze kiezen, waar we natuurlijk allemaal voor gekomen waren. Geen één stuk lijkt vlak hier, na een heerlijke afdaling te hebben gehad is er altijd weer een klimmetje dat voor ons opduikt.  

Net voor de pauze maakten we met vijf man een extra ommetje waar de verlengde Keutenberg in zat verborgen. Dit klimmetje werd door Eric het beste omschreven: "Het is gewoon lopen op de fiets". Tot aan de pauze hadden we lekker weer gehad. De pauze lag op 65 kilometer.Op de pauzeplaats kregen we een heerlijke bak koffie met een xxl-appelpunt, zo groot krijg je ze volgens mij alleen in Duitsland. Na de koffie en appelpunt te hebben genuttigd maakten we ons weer klaar om te vertrekken.
Met de groep hadden we afgesproken dat we in twee groepen verder zouden rijden. Een iets snellere groep met Bas, Eric, Marius en ik. En de rest in de tweede groep. Na nog geen half uur na de pauze was het jammer genoeg gedaan met het goede weer. Het werd tijd voor de regenjas die we nu zeker anderhalf uur nodig hadden. Ook de wind blies abnormaal hard, die het dus eens zo zwaar maakte.

Na dit anderhalve uur was mijn reactie naar Eric: "Nou heb ik dus wel natte voeten".

Dat kon ook niet anders, want het had nu ook echt goed doorgeregend. Ondanks dit weer konden we toch nog wel genieten van de mooie en leuke tweede helft van de tocht. We hebben ons na de laatste bui ook niet meer droog kunnen rijden. Rond twee uur in de middag kwamen we weer aan bij de auto en hebben we meteen onze natte kleren uit gedaan. Na een half uur liggend wachten in de bus van Peter kwam de tweede groep aan. Met een gemiddelde van 25 km/h hadden we toch goed gereden en ondanks twee buien hebben we toch het overgrote deel van de dag in een lekker zonnetje gereden. We hebben dus toch kunnen genieten van de Eifel.

Verder wil ik Hendrik weer bedanken voor het organiseren van deze rit. En ook Peter Zoontjes voor het uitlenen van de bus.