|
Door: Marc van Riel
Zaterdag, 14 april 2007
 Met 16 renners vertrokken om voor de eerste keer deel te nemen aan de klassieker Veenendaal – Veenendaal.
Het weer kon niet beter. Het bleek achteraf ook de warmste 14 april aller tijden. En dat hebben we ook gemerkt in de laatste 40 km van deze rit.
 Om 7.00 vertrokken wij met 4 auto’s naar Veenendaal waar we keurig op tijd arriveerden. Het was er erg druk, maar ja wat wil je, zo’n super weer en zo’n mooi parcours, dan moet het wel druk zijn.
Bij de start zijn we vertrokken als één groep en na het warm rijden splitsten we ons in 2 groepen van 8 renners. Dat was ook perfect. Zelf zat ik uiteraard in de 2e groep.
Toen we nog als één groep reden kwam de eerste heuvel al snel in zicht en Raymond trok er dan ook al stevig aan.
 Bovenaan even gewacht op iedereen en toen weer door met zijn allen. Nadat we gezamenlijk de Defensieweg beklommen en afgedaald hadden, hebben we de groep in tweeën gesplitst.
De snellere jongens vooruit, wij er achteraan.
Na een km of 60-70 kwamen we aan bij de Italiëweg. Mocht je ooit in de buurt zitten van deze prachtige weg dan moet je hem zeker beklimmen.
Het is een uniek weggetje van klinkers, welke met haarspeldbochten omhoog slingert tussen prachtige beuken en eiken.
|
|
 Van daar uit zijn we richting de Posbank gereden, een stukje natuurschoon van de bovenste plank. Je hebt daar een panorama over de heidevelden waar je U tegen zegt.
Ondertussen was het al behoorlijk heet geworden en dat merk je zeker op een dergelijk gebied als de Posbank omdat je daar toch veelal in de open vlakte rijdt.
Maar toch gingen we behoorlijk hard naar beneden op het laatste stuk, wat overigens qua asfalt het minste stukje was, van het parcours.
 Verder kan ik zeggen dat het gehele parcours voor ongeveer 80 a 85 % geasfalteerd is.
Na de Posbank achter ons gelaten te hebben, gingen we richting finish waar we op het laatst nog de Grebbeberg voor onze kiezen kregen.
Nou, deze valt erg mee moet ik zeggen.
Doordat er de hele dag door diverse heuvels te beklimmen waren, ontstond er toch stiekem een kleine competitie voor de bolletjestrui.
Jan van Nunen en Gerrit van Heeswijk waren toch wel de 2 rivalen in ons groepje.
De rest had zoiets van:
“wij komen wel boven”.
Beste vrienden van WTC de Hellen, ik kan jullie namens de 16 renners aanraden om het volgend jaar deze tocht mee te beleven. Zeker voor mensen die toch wel van een klimmetje houden.
Dan, als afsluiting, wil ik op de eerste plaats een geweldige organisator bedanken die alles 100% geregeld had.
Toon, zoals jij dit geregeld hebt, daar kunnen enkele mensen binnen de club nog veel van leren. Bedankt en hopelijk ben je op de 2e Pinksterdag fit genoeg om de Elfstedentocht mee te rijden. Verder bedank ik de overige 15 leden voor de supergezellige fietsdag.
|
