Door: Bas van Riel en Gerrit van Heeswijk
Maandag, 30 maart 2009
We trekken de Blaak in om daar Hans van der Westen, ons gewaarde websitelid, eens goed aan de tand te voelen. In een lichtelijk verbouwde woning (mooie serre, Hans) waar de koffie bruin was werden we vriendelijk ontvangen door een sportman die zijn wekelijkse dinsdagse sportavond moest missen om door ons ondervraagd te worden. Jammer voor hem, goed voor de club.
Kun je je even voorstellen Hans. Ik ben geboren in Tilburg 1958, kom uit een gezin met 5 kinderen (3 zussen en 1 broer) van wie ik de oudste op 1 na ben. De lagere school doorliep ik in de wijk Vredesparochie. Deze was in die tijd nog niet gemengd met meisjes. Daar was ik een gewone rustige jongen die niet extra opviel. We hadden een groot open veld in de buurt dus konden we lekker buitenspelen. Landverovertje (met een mes in het zand) was een leuk spel, maar ook kaaibanden met een bal deden we vaak. Ik was een rustige jongen vroeger die graag buiten speelde en aan sport niet toe kwam. Ik ben na de lagere school naar de Stefanus-Mavo gegaan. Hoewel de Norbertus Mavo vlak om de hoek lag vond mijn vader het beter dat ik in het westen naar die Stefanus Mavo ging want hij kende daar een frater. Zo ging dat in die tijd. Deze school was ook niet gemengd dus zat ik weer met alleen jongens in de klas. Ik was duidelijk toen al een jongen van de exacte vakken (wiskunde en natuurkunde etc.). Na vier jaar trok de techniek nog harder, en dus werd er verder gestudeerd en wel op de MTS waar de elektrotechniek richting gekozen werd. Deze MTS was toen nog gehuisvest in Lange Nieuwstraat, vlakbij het oude ijshockey stadion van de Tilburg Trappers.
Toen was je inmiddels oud genoeg geworden om wat meer buiten de deur te gaan kijken? Ja, dat was ook mijn staptijd. Elk weekend zaten we in de Cambrinus en bij de Stef. (Omgeving Heuvel). We gingen altijd met een grote vriendengroep. Hier draaiden ze de betere popmuziek. Met carnaval ben ik toen tegen mijn vrouw aangelopen. Dat kwam zo: ik sprak ongeveer met twee vrouwen tegelijk af (tegen allebei had ik op zaterdag gezegd: “Kom morgen hier maar naar toe”) en op carnavals zondag kwam gelukkig mijn Helma als eerste opdagen. De tweede heb ik niet meer gezien, achteraf maar goed ook. Dit was een erg gezellige tijd, met gezellige mensen onder elkaar met veel kletsen en bier.
Kun je vertellen hoe je diensttijd is geweest? Daar ben ik niet geweest want mijn dienstijd heb ik over mogen slaan. Dat kwam mij goed uit, omdat ik net een klein ongelukje had gehad met mijn voet zodat ik mij mocht afmelden. Zou het zover gekomen zijn dan was ik gewoon in dienst gegaan maar deze oplossing vond ik toch wel prettiger. Ik had dus nooit dienst geweigerd, zo principieel was ik nou ook niet.
Hoe ben je na je MTS tijd aan werk gekomen? Eerst wilde ik nog naar de HTS en dat heb ik ook nog een half jaar gedaan, maar dat bleek toch een station te ver te zijn. Het was duidelijk niet de juiste keus, er was een te groot verschil tussen mijn MTS tijd en dit werk. Daarom ging ik solliciteren en ben toen terecht gekomen bij de Nederlandse Spoorwegen in Leidschendam, tegelijk met nog heel wat MTS-ers. Het was de bedoeling dat wij opgeleid zouden worden tot een soort ploegleiders op het elektronische vlak. Omdat het ver reizen was zat ik intern bij een collega. Door het verre reizen (14 maanden!) heb ik wat anders gezocht en kwam in september 1980 bij de PTT in Tilburg terecht. Ik ben als onderhoudsmedewerker in de openbare telefooncentrale begonnen, en kon gelukkig met de fiets naar het werk. Dit werk was elektromechanisch, dus nog ruim voor het digitale tijdperk. Hier ben ik 5 jaar bezig geweest, later ook met een processor bestuurd systeem, wat een hartstikke mooie periode is geweest. Na verloop van tijd moest ik ook storingsdiensten en avondwaakdiensten draaien. Toen ben ik verder gegaan naar een binnenfunctie, meer bewaking op afstand. Ik zit nog steeds bij de PTT maar dat heet nu KPN, als operationeel planner. Dus ik regel dat alle benodigde randapparatuur en software op tijd aanwezig is voor het kunnen leveren van de ADSL aansluitingen, voor geheel Nederland.
Hoe kom je dan bij WTC de Hellen terecht? Op latere leeftijd ben ik pas actief begonnen met sporten: eerst een beetje badmintonnen en af en toe cardio-fitness. Fietsen vond ik toen ook leuk en in die periode kwam ik Dyon Staps tegen op een verjaardag. Daar hadden we afgesproken om het eerste beste weekend met tweeën te gaan fietsen op onze mtb. Dat werd een rit tegen de wind in richting Gilze. Later gingen we het Bels Lijntje verkennen want dat was een erg gemakkelijke rijrichting. Hoeveel keren we op en neer naar Turnhout zijn gereden over dat fietspad is niet te tellen. Toen begon het te kriebelen om een racefiets aan te schaffen. Puur geografisch gezien zijn we daarna bij WTC de Hellen terecht gekomen. Dit was ongeveer in 2003. We zijn lid geworden omdat we dan meerdere routes en andere mensen hadden om mee te fietsen.
|
|
Wat vind je leuk aan het fietsen? Ik wil graag wel iets gedaan hebben als ik terug ben. Dus fiets ik graag op kop. Ook als ik terug fiets naar huis gaat het in een snel tempo. Met de klassementen hou ik me niet bezig, tenminste niet om te scoren maar alleen om de lijst bij te houden voor diegene die hier wel belang aan hechten. Ik vind dat gepraat en geklets erover prachtig.
Wat heb je zoal voor de club betekend? Ik ben, zoals iedereen zo ongeveer wel weet, lid van de websitecommissie, hier ben ik ongeveer (ligt aan al die klassementen) gemiddeld 2 uur in week aan kwijt. Omdat we het nu beter georganiseerd hebben kost het nu minder tijd. Omdat de website goed bijgehouden wordt moeten we hier als commissie toch elke week wat tijd insteken. Het is erg leuk werk wat ik vanuit mijn interesses in het elektronische mee opgepakt heb en nog steeds graag doe.
Wat vind je goed aan de club en wat slecht? Wat ik goed vind is dat we een sociale club zijn, indien nodig wachten we en helpen elkaar. Iets slechts kan ik zomaar niet verzinnen, maar als je aandringt dat ik toch wat noemt zou ik het fijn vinden als er wat meer mensen zouden zijn die zich zouden willen inzetten voor zoiets als de website commissie. Momenteel is de website commissie bijna onderbezet. Hier moet wel versterking komen dus als er iemand is die dit leest en zich geroepen voelt …………. !
Doe je in de winter ook iets aan sport? Bij Jan de Rooy sport ik lekker binnen, alleen maar spinnen. Ik heb geen mtb en heb er ook geen behoefte aan.
Is jouw sport leven wel te combineren met je privé leven? Ja, mijn vrouw sport ook graag en fietst graag dus gaan we ook wel op zondagen lekker met z’n tweeën fietsen. Daarom ben ik vaak op zondag niet in het peloton te zien. In 2008 reden we samen naar Praag en dit jaar staat “de Groene weg” op het programma. Dit is een pittige route van ongeveer 1200 Km naar de Middellandse Zee door België en Frankrijk. (Op de site is een verslag van deze rit te lezen, geschreven door Piet van Tongeren. GvH.). We nemen de tent mee maar willen ook wel eens lekker in een hotel of pension overnachten. In de toekomst denk ik aan bijvoorbeeld Cambodja , Vietnam en dat soort landen.
Wat zijn je sterke en zwakke punten in en buiten sport? Ik ben een echte doordouwer, ik blijf gaan al zijn het 200 kilometers. Ik ben ook een puntje precies in mijn werk, alles moet netjes geordend zijn. Op mijn bureau is het geen rommeltje, ik weet alles meteen precies te liggen. Voor het echte klimwerk ben ik te zwaar, als dat een zwak punt is. Zwakke kanten? “Helma kan er misschien zat opnoemen”, zegt Hans nog, maar Helma is niet thuis…..
Hoe zie je jezelf over 25 jaar? Als ik 77 ben zit ik misschien niet meer op de racefiets. Maar ik hoop nog wat bezig te kunnen zijn. Ik denk dan wel meer fietstijd te hebben dus die tochten naar Azië enzo komen dan misschien, maar tegelijk moet ik denken dat ik er dan weer te oud voor ben dus het toch eerder zal moeten doen. Ik hoop in mijn privé leven gezond te blijven, niet achter de geraniums te zitten en geen beperkingen te hebben. Ik ben per slot van rekening een doener, geen zitter. Ondanks dat heb ik mijn mooie serre wel làten bouwen en het niet zelf gedaan.
Volg je sport in de media? Willem II volg ik trouw, we gaan met een aantal bekenden steeds naar de thuiswedstrijden kijken. Jammer dat we dit jaar bijna zeker zijn van de nacompetitie. Wielrennen volg ik wel maar niet erg actief. Ik lees sportverslagen wel in de krant maar blijf niet thuis om iets van sport te bekijken.
Waar kunnen ze je midden in de nacht voor wakker maken? Ik ben een gastronoom dus als er echt iets lekker te eten valt kom ik eruit.
Wat is je heimelijk genoegen? ?
Zijn er nog hobby’s te vermelden die de mens Hans van der Westen iets duidelijker op de kaart zetten? Muziek staat bovenaan mijn lijst. Ik ben vroeger dikwijls naar concerten geweest van bijvoorbeeld Kayak, Herman Brood, Earth & Fire, Alquin, Joe Cocker, enz enz. Nu is het wat minder. Het laatste concert was van de Dijk en van het Rosenberg trio. Boeken lees ik alleen als ik op vakantie ben. Dat zijn dan bijvoorbeeld boeken die net nieuw zijn of iets over wielrennen, losse verhalen van Peter Winnen. Of zoals laatst het boek 1953 van Rik Launspach over de Watersnoodramp in Zeeland. (Meteen aan de interviewer uitgeleend!) Een bioscoopje pikken doen we ongeveer 1 of 2 keer per jaar.
Is er nog iets dat je kwijt wilt? Niet veel. Kan Dyon wel napraten maar dat doe ik toch maar niet.
Wat betekent een fiets voor je? Lekker buiten zijn, ontspannen en genieten. Met deze wijze woorden in onze gedachten nemen we afscheid om terug te gaan naar Goirle, in de auto genietend van de muziek van een Duitse rapper waar Bas toch erg van gecharmeerd is.
|