Vroeg op
"Wanneer moeten we morgen opstaan?" "Om drie uur, maar ik heb vanavond een feestje.” Maaike begint zich te realiseren dat het op zaterdag 8 april een lange dag zal worden. Als ik opsta om 3u15 is Dieter reeds beneden aan het kokkerellen. Hij houdt er niet van zich te haasten 's ochtends.
Een goede voorbereiding ...
's Avonds heb ik nog een kaart klaar gemaakt met 4 adressen: de start in Busigny, de passages in Douchy-les-Mines en Orchies en de finishplaats in Roubaix. Om precies 4u15 staan Jan van Nunen en Arno Brouw achter bij de poort waar de auto staat te wachten met boven- en achterfietsrek. Dan blijkt dat in de winter de sluitbandjes zijn opgeslagen en niet zijn terug geplaatst, maar na enige zoekpaniek kunnen we vertrekken om 4u30.
De reis verloopt voorspoedig, omdat het voor 95% autobaan is tot op een 20-tal kilometer van Busigny. 4 km voor het plaatsje worden we omgeleid, echter zonder dat er nog aanwijzingen te vinden zijn. Na 6 km blijkt dat we 270° terug moeten om vervolgens bij de volgende kruising weer te worden omgeleid. We besluiten te stoppen op een marktplaatsje voor de gebruikelijke verkleedpartij. Aan de overkant is een hotel-restaurant-café waar we genieten van koffie en croissant, om af te sluiten met een bezoek aan het toilet. We zijn er helemaal klaar voor, of toch niet: Jan heeft nog wat moeite met het tempo na zijn feestje van de dag ervoor en zit nog aan zijn koffie te sappelen.
En dan van start
Uiteindelijk kan Maaike de startfoto (foto op het pleintje) maken en kunnen we vertrekken.
|
|
Op de rotonde komen net de bussen uit Roubaix aan. We laten er 4 voorgaan en spoeden ons om voor de 11 bussen die erop volgen onze kaderplaatjes te bemachtigen. Jan vraagt zich plotseling in paniek af of hij zijn sporttas wel in de auto gezet heeft en keert na ampel beraad, zonder het telefoontje met Maaike af te wachten, terug naar het pleintje. Na contact met Maaike weet ik dat de tas in de auto staat. We staan met zijn 3-en te wachten bij de start en krijgen het koud. Wat gaan we doen? Toch maar rijden en proberen warm te worden. Dieter gaat er als een speer vandoor en Arno en ik warmen rustig de spieren op.
De kasseien
Na 12 km komen we bij de eerste strook. Er wordt direct duidelijk wat er  aan de hand is. Voor het eind van die strook staan er reeds 7 fietsers aan de kant met lekke banden en op het eind van de strook staan er nog een aantal de schade op te nemen. 3 drinkbussen zijn op deze strook achter gebleven. De stroken volgen elkaar op in 4 kleuren waarbij zwart staat voor 5 sterren of we hebben hier stenen van de kar laten vallen. Tot de eerste ravitaillering na 44km blijven we met z’n tweeën samen rijden. De gaten na de stroken worden echter steeds groter en op enig moment komt Arno niet meer terug in het wiel. Ik bel Maaike, die blijkt een plaats gevonden te hebben tussen een 3 en 4 sterrenstrook door met de auto te rijden over de 1e strook na Orchies. Nee, ze had Dieter niet zien voorbijkomen en hoelang zou het nog duren voor ik eraan kwam. Een kwartier schatte ik in en dat klopte ongeveer.
Op de foto
Maar ze stond helaas niet klaar met de camera en ik werd indringend verzocht een extra rondje over de kasseien te maken.
10 minuten later zou Arno zich melden en na nog 30 minuten besloot ze alvast een parkeerplek te zoeken in Roubaix.
|
