Wieler Toer Club De Hellen

Afgelopen zomer hebben mijn vrouw Els en ik met de auto een deel  van de 100 colstocht in de Pyreneeën gereden. Ik heb met mijn zwager Piet Kuijten hetzelfde deel in 2008 gefietst en Els vond het leuk om eens te zien waar Piet en ik regelmatig zo enthousiast over praten. Ik had mijn ATB meegenomen met het plan om aan het einde van onze vakantie de Ventoux te beklimmen. Na even zoeken vonden we in Malaucene een geweldig logeeradres. Een statig oud huis met een schitterende tuin en een zeer gastvrije eigenaar.

Op 10 augustus gingen we om ongeveer 9 uur richting Bedoin, want ik wilde de beklimming van deze zijde doen.
Normaal gesproken ga je eerst klimmen en dan pas dalen. Ik heb dat andersom gedaan, omdat Els niet graag met de auto in de bergen rijdt en zij zou dan op de top van de Ventoux op mij wachten. Een beetje een vreemde gang van zaken dus.

In Bedoin aangekomen, heb ik mijn fiets uit de auto gehaald en heeft Els foto’s gemaakt op het dorpspleintje. Daarna de fiets weer in de auto en met de auto naar boven. Onderweg  passeerden we heel veel fietsers; het leek wel filerijden. Boven aangekomen heb ik een windjack aangedaan en ben begonnen aan  wat eigenlijk de beloning na de klim moest zijn, namelijk het dalen.      

De temperatuur was inmiddels aardig opgelopen en zou gedurende de klim nog verder oplopen. De eerste kilometers van de klim gingen vrij vlot, niet te steil en je kunt ver van je af kijken. De kilometers door het bos zullen me nog wel even bijblijven. Het was intussen erg warm geworden en ik kreeg heel veel last van lifters. Ik had de indruk omgeven te zijn met een wolk van vliegen en ik was dan ook blij toen ik bij het Chalet Renard aankwam.

Na een cola met appelgebak mocht ik de laatste 6 kilometers fietsen. Ik zeg mocht, want deze 6 kilometers vond ik een beloning, ook al is het klimmen. Wat is deze berg mooi, een aanrader.

Ik ben onderweg regelmatig afgestapt om foto’s te maken. Els stond even onder de top klaar om nog een paar foto’s van mij te maken. In Malaucene aangekomen  heb ik nog als herinnering een fietsshirt gekocht bij de plaatselijke rijwielhandel (een mooie winkel waar je ook fietsen kunt huren). ’s Avonds volgde natuurlijk een terras, want het was niet alleen een geweldige fietsdag, maar ook nog onze trouwdag.