Kalender
Samen onderweg
De volgauto bij dit groepje wordt bemand door Henk Schuite en ook hij moet goed doorrijden om de renners niet te missen.Na mij komen zitten Peter, Hendrik, Frank, Bart, Henk, Pol en Arno maar ik weet niet in welke samenstelling. Ik fiets door het prachtige landschap van de vulkaaneifel en kan (nog) genieten van de mooie vergezichten en heuveltjes en groene weiden afgewisseld met delen van het bos waar de afdalingen gevaarlijk smal en steil zijn. Opperste concentratie is dus nodig. Het klimmen gaat heerlijk. Bij de eerste pauze na 62 km in Tondorf worden we voorzien van drankjes ,hapjes, bananen, koeken en/of reepjes, kortom van alles teveel. De volgauto met chauffeur Berry is er ook en geeft de stand van zaken door. Wout en Sjef zijn samen enkele minuten geleden vertrokken, de snelle jongens heeft hij niet meer gezien. Ik wacht nog even op Hendrik en Peter waar ik in het begin nog mee samen was maar besluit zonder hen aan de tweede etappe te beginnen.Ik ben in gezelschap van een clubje renners in blauw/grijs tenue en hun tempo kan ik goed volgen. Halverwege kom ik Sjef tegen en samen fietsen we naar de tweede pauze in Luchem. Tot mijn verbazing komt Hendrik in goede doen net na ons aan. Hij heeft een treintje gevonden dat een strak tempo volgt en wil het liefst met deze mannen verder fietsen. Sjef en ik gaan mee. Een treintje kan alleen maar zijn voordeel hebben daar we te maken hebben met een vervelende tegen- en/of zijwind en we de vlakke stukken tegemoet gaan. Ik kan het hoge tempo (32, 33) niet volgen en zak af in de hoop een treintje te vinden waar ik bij aan kan pikken. Helaas, zo’n 20 km. fiets ik alleen tegen de wind in en dat kost kruim, als dan de rust bij Luchem ook nog op 179 km ligt i.p.v. de aangeduide 172 moet ik al mijn krachten bundelen om niet nog trager te gaan fietsen. Ergens vooraan zitten Jos de Volder, Marcel, Sjef, Wout, Roy, Dieter en Tijl, maar ook zij zullen als individu of met z’n tweeën verder fietsen . De volgauto bij dit groepje wordt bemand door Henk Schuite en ook hij moet goed doorrijden om de renners niet te missen.Na mij komen zitten Peter, Hendrik, Frank, Bart, Henk, Pol en Arno maar ik weet niet in welke samenstelling. Ik fiets door het prachtige landschap van de vulkaaneifel en kan (nog) genieten van de mooie vergezichten en heuveltjes en groene weiden afgewisseld met delen van het bos waar de afdalingen gevaarlijk smal en steil zijn. Opperste concentratie is dus nodig. Het klimmen gaat heerlijk.
|
Bij de eerste pauze na 62 km in Tondorf worden we voorzien van drankjes ,hapjes, bananen, koeken en/of reepjes, kortom van alles teveel. De volgauto met chauffeur Berry is er ook en geeft de stand van zaken door. Wout en Sjef zijn samen enkele minuten geleden vertrokken, de snelle jongens heeft hij niet meer gezien. Ik wacht nog even op Hendrik en Peter waar ik in het begin nog mee samen was maar besluit zonder hen aan de tweede etappe te beginnen. Ik ben in gezelschap van een clubje renners in blauw/grijs tenue en hun tempo kan ik goed volgen. Hendrik en Sjef zijn nog bij de pauze als ik aankom. Sjef zegt het zwaar te vinden maar oogt nog fris en stapt monter en kwiek op voor zijn laatste etappe. Hendrik besluit met mij samen de eindetappe te rijden. Het hoge tempo van zijn trein heeft een aanslag gepleegd op de spieren en de bij hem welbekende kramp kondigt zich aan.
Ook bij mij doen de spieren een verwoede poging in de kramp te schieten maar ik kan alles onder controle houden. Als Bart zijn diensten wil aanbieden om als (ex)sportmasseur mijn benen te masseren schiet bij mij alsnog de kramp in kuit en bovenbeen. Gelukkig is het met wat rek- en strekoefeningen snel weer verdwenen. Op naar Budel! Hendrik vertrekt met het idee dat er een groepje achterop zal komen waar we kunnen aanpikken. Ik start op kop en na een tiental kilometers neemt Hendrik de koppositie over en geeft die niet meer af. Onderweg rapen we een zieltogende renner op die zijn excuses aanbiedt geen kopwerk meer te kunnen doen. Het treintje heeft ons ook niet meer ingehaald en met ons drieën bereiken we na 233 kilometers de oranje zegeboog bij de finish in Budel. Toejuichingen van de vele onbekende en bekende supporters doen je alle leed vergeten en geven je een zalig gevoel. Dieter, Jos, Wout, Sjef en Marcel genieten van een pint. Roy is al huiswaarts. Marcel blikt tevreden terug op zijn rit, Wout vond het vele malen mooier dan Diekirch en Sjef genoot na gedane arbeid met volle teugen van zijn pint. Dieter heeft even meegereden met de kopgroep maar moest deze na vele km’s laten gaan en heeft de rit samen met Roy als maatje afgewerkt. |
|
|
||
Aangesloten bij
