Wieler Toer Club De Hellen

Inlogformulier

Eendaagsen

Door: Marcel van Gorp
 
Zaterdag, 11 september 2010

marcel_van_gorp5Zaterdag vond Boogie's Extreme plaats. Een toertocht waarbij je kon kiezen uit de afstanden 60 km, 100 km, 160 km en 225 km. Ik had een tijdje getwijfeld of ik mee zou doen. Gezien het aantal hoogtemeters (meer dan 3000), was dit echt een tocht die indruk maakt. Zeker gezien het aantal deelnemers van bijna 3000. Veruit de meeste deelnemers hadden zich voor de 160 km ingeschreven. Voor de 225 kilometer hadden zich maar 240 deelnemers aangemeld.

Onze club was vertegenwoordigd met zes leden. We hadden met negen personen ingeschreven, maar helaas moesten Jan van Nunen en Marius de Vries zich met knieklachten afmelden en Maarten Scholtze moest toch gewoon werken.
marcel_van_gorp1

We reden zaterdagochtend om 5.00 uur weg bij "De Deel" in Goirle met Raymond Jansink, Piet Kuijten, John van Kollenburg, Jan Wellens, Henk Strijbos en ondergetekende.

De weergoden waren ons gunstig gezind, want er zou die week maar één dag mooi weer zijn en dat was uitgerekend de dag van Boogie's Extreme.
De tocht startte en finishte op de Cauberg. Om 7.15 uur vertrokken we. Ons groepje lag al vlug uit elkaar, maar dat was van tevoren ook afgesproken.marcel_van_gorp6

  

marcel_van_gorp4
Ik bleef in het begin bij John en Henk. Ik wilde even afwachten of ik weer last zou krijgen van mijn achillespees. Gelukkig was dat niet het geval.

Het keerpunt in België lag op "La Redoute". Een kuitenbijter die, denk ik, twee keer zo langs is als de Eyserbosweg, maar die tussenin ook af te toe wat minder steil is.

De eerste pauze was na ruim 110 kilometer. Dat was mede gezien het warme weer veel te laat. Ik reed al een uur met lege bidons. Ik had deze maand in het maandblad "Fiets" gelezen dat je met zware tochten zeker één bidon per uur moet leeg drinken. De eerste pauze kregen we pas na meer dan vier uur fietsen. Reken dus maar uit!

Bij de pauzeplaats aangekomen zagen we hoe druk het was. Gewoon een half uur in de rij staan om je bidons weer gevuld te krijgen.

Na de eerste pauze kregen we een lange, mooie klim voor onze kiezen. Henk gaf aan dat ik beter alleen verder kon rijden. Dat heb ik dan ook maar gedaan.marcel_van_gorp2

De laatste 30 kilometer waren het zwaarst. Mede omdat je dan al dik 190 kilometer in de benen hebt. Dan komen de kuitenbijters nog zoals de Gulpenerberg, de Kruisberg, de Eyserbosweg en de Keutenberg. Tegen die laatste zag ik echt op want ik was al behoorlijk moe. Tot mijn eigen verbazing kon ik de Keutenberg toch nog redelijk vlot beklimmen. Als laatste kwam de Cauberg waar de finish lag.

Ik heb deze tocht als heel mooi ervaren, door het mooie landschap waar je doorheen fietst. Ik kan iedereen, die het conditioneel aankan, deze tocht voor het volgende jaar warm aanbevelen.

 

 

 

Klik hier om terug te gaan naar andere verslagen.
up